بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت شما بازدید کنند گان عزیز سلام عرض میکنم .

امروز میخوام به شما یک مقاله نشون بد که خیلی خیلی زیباست و موضوع آن ظهور آقا امام زمان (عج ) هست این مقاله از وب سایت ره پویان . کام کپی برداری شده است .

یکی دیگر از علائم و نشانه های حتمی قتل نفس زکیه است. چنانکه امام صادق ع فرمود: پیش از قیام قائم ع پنج علامت حتمی است: یمانی، سفیانی، صیحه آسمانی، قتل نفس زکیه،‌ فرو رفتن سرزمین بیدا

کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ص650

و شیخ مفید ره از امام باقر ع روایت می کند که فرمود: فاصله بین قتل نفس زکیه و ظهور قائم ع بیش از پانزده روز زیادتر نیست.

ارشاد مفید، با ترجمه ساعدی خراسانی، ص697

مقصود از نفس زکیه، نفس کامله پاک و پاکیزه است، کلمه زکیه از ریشه زکی به معنی رشد کرد و پاکیزه شد، می باشد. و مقصود از رشد در اصطلاح اسلامی، تکامل با علم و اخلاص و فداکاری است و ممکن است با دقت بیشتری برای کمال دو معنی در نظر بگیریم:

معنای اول: کمال، عبارت است از آنچه خواسته اسلام است از یک فرد مسلمان که در درجه بالای ایمان و اراده و از خود گذشتگی باشد، بنابراین مقصود از نفس زکیه یکی از اشخاص با اخلاص و آزمایش شده در دوران غیبت کبری خواهد بود که بر اثر فتنه ها و انحرافات حاکم در آن زمان، به شهادت می رسد.

معنای دوم: مقصود از کمال، برائت از آدمکشی می باشد که به همین معنی در قرآن مجید آمده است: آیا نفس زکیه ای را بدون اینکه کسی را کشته باشد تو کشتی؟ کار زشتی انجام دادی.

سوره کهف، آیه 74

و شاید از اینکه در اخبار، تعبر به نفس زکیه شده است به این خاطر بوده که می خواستند مفهوم قرآنی را بگوید.

ولی آنچه که معنای اول را تقویت می کند، آن است که از این روایات آنچه به ذهن می رسد، نفس زکیه انسانی است که بر اثر شخصیت والای او، ،آن قتل، اهمیتی بسزا دارد، و اهمیت قتل نیز درباره اشخاص آزمایش شده و با اخلاص است، که در سطح بالاتری قرار گرفته باشند تا جلب نظر کند و موجب تاثر و تاسف عمیق مردم گردد. ولی کشف یک فرد معمولی بی گناه نوعا اهمیتی در جوامع ندارد و جلب نظر نمی کند. ضمن اینکه اگر کسی می خواهد نشانه علامت شود، می بایست در مورد کسی باشد که در بین مردم شناخته شده باشد، والا نمی تواند نشانه ظهور باشد.

یکی از علائم ظهور امام زمان عج که وقوعش حتمی و قطعی شمرده شده است،‌ خروج سفیانی است.
اخبار و روایاتی که بر وجود و خصوصیات او دلالت دارند، بدین ترتیب می باشند:

حتمی بودن خروج او: امام صادق ع فرموده اند: پیش از قیام قائم (ع) پنج علامت حتمی می باشد: یمانی، سفیانی، صیحه آسمانی، ‌قتل نفس زکیه، و فرو رفتن سرزمین بیدا.

نام و نسب او: امیر المومنین ع می فرمایند: فرزند خورنده جگرها، از وادی یابس خارج می شود... اسمش عثمان و پدرش عنسبه بن ابی سفیان است.

خصوصیات فردی او: امام باقر ع در این رابطه می فرمایند: سفیانی، سرخ رویی سپید پوست و زاغ چشم است، هرگز خدا را پرستش نکرده و هرگز مکه و مدینه را ندیده است...

عقیده او: از برخی روایات استفاده می شود که وی مسیحی و یا از ساخته های مسیحیت است. مانند روایتی که شیخ طوسی نقل کرده است که: سفیانی از شهرهای روم روی می آورد برای انتقام و در گردنش صلیب است...
البته این روایت که از معصوم نقل نشده نمی تواند مورد اعتماد باشد.
و از برخی روایات چنین استفاده می شود که وی مسلمان منحرفی است که کینه حضرت علی ع را به دل دارد. چنانکه امام صادق ع می فرماید: گویا سفیانی را می بینم که در میدان کوفه شما جایگاه خود را گسترده، و منادی او فریاد می زند، هر کس سر شیعه علی بن ابی طالب را بیاورد، هزار درهم مزد خواهد گرفت. همسایه بر همسایه می جهد و گردنش را می زند و هزار درهم را می گیرد. آگاه باشید که در آن روز حکومت شما فقط به دست زنازادگان خواهد بود.(کتاب الغیبه،‌شیخ طوسی، ص273)

زمان خروج او: امام صادق ع می فرماید: امر سفیانی از مسائل حتمی است، و خروجش در ماه رجب می باشد. (غیبت نعمانی، باب 18، ص426)

و نیز می فرماید: خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد. (همان ماخذ، باب 14، ص369)

مکان خروج او: امیر المومنین ع می فرماید: سپس پسر جگر خوار (هند، همسر ابوسفیان) از وادی یابس خروج کند، تا به منبر دمشق نشیند.( همان ماخذ، باب 18، ص 434)

و امام هادی ع در ضمن حدیثی چنین فرموده اند: خراسانی و سفیانی خروج خواهند کرد، این از مشرق و آن دیگری از مغرب.(بحار الانوار، علامه مجلسی، ج52، ص232)

مدت حکومتش: امام صادق ع فرمود: سفیانی از علائم حتمی است، خروج او در ماه رجب خواهد بود، و از آغاز خروجش تا پایان آن جمعا 15 ماه است که 6 ماه آن جنگ و پیکار می کند، و چون شهرهای پنجگانه (دمشق، حمص، فلسطین، اردن، حلب) را تصرف کرد، 9 ماه فرمانروایی می کند، و یک روز هم بر آن افزوده نمی شود.(غیبت نعمانی، باب 18، ص426)

محل مرگ او:‌حضرت امیر المومنین ع در ذیل آیه شریفه و لو تری اذ فزعوا فلا فوت می فرمایند: کمی پیش از قیام قائم ما مهدی ع، سفیانی خروج می کند، پس به اندازه دوران حاملگی یک زن که 9 ماه باشد حکومت می کند، لشکریان او به مدینه وارد می شوند، تا اینکه به ((بیدا)) می رسند، خداوند آنها را در زمین فرو می برد.(تاریخ غیبت کبری، سید محمد صدر، ص648)

به فرض صحت روایت مذکور و مانند آن، تمامی اخباری که از فرو رفتن لشکری در صحرای بیدا خبر می دهند، و مورد قبول شیعه و سنی است، همگی مربوط به سفیانی و برنامه ها و کارهای او می شود.
این بود مهمترین خصوصیاتی که در کتب حدیث، پیرامون سفیانی ذکر شده است.
در آخر، ذکر این نکته شایسته است که در پاره ای از روایات استفاده می شود که امکان دارد سفیانی منحصر به یک فرد نبوده، بلکه اشاره به صفات و برنامه های مشخصی باشد، که در طول تاریخ افراد زیادی مظهر آن بوده اند.
از جمله، در روایتی از امام زین العابدین ع نقل شده، خروج سفیانی از مسائل حتمی و مسلم است، و در برابر هر قیام کننده ای یک سفیانی وجود دارد.(بحار الانوار، علامه مجلسی، ج52، ص182)

یکی از علائم ظهور آن حضرت که در بعضی روایات از نشانه های حتمی شمرده شده، خروج شخصی به نام دجال است. وی یک طاغوت پر تزویر و حیله گر است که عده بسیاری را به دنیال خود می کشد.

ما در اینجا به همان روشی که به معرفی سفیانی پرداختیم، دجال و خصوصیات و ویژگیهایش را مورد بررسی قرار می دهیم. در روایات برای او صفات گوناگون و عجیبی ذکر شده است که با هم می خوانیم:

حتمی بودن خروج او: امیرالمومنین ع از پیامبر اکرم ص نقل می کند که فرمود: پیش از قیامت ده امر حتمی واقع می شود: خروج سفیانب، دجال، دود، دابه الارض، خروج قائم، طلوع خورشید از مغرب، نزول عیسی، فرو رفتن در مشرق جزیره العرب،

بیرون آمدن آتشی از قعر یمن که مردم را به محشر برد.

اثبات الهدایه، شیخ حر عاملی، ج7، ص405

نام و نسب او: عده ای گویند که نام دجال صائد بن صید یا ابن صیاد است، و برخی مخالف رای ایشان را گفته اند. در کتابهای لغت، دجال، به معنی کذاب است، و فعل آن را به معنی آب طلا و آب نقره دادن نوشته اند. دجال را در زبانهای فرانسه و انگلیسی، آنتی کریست نامیده اند که به معنی دشمن و ضد مسیح است.

مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص972

خصوصیات فردی او: حضرت امیر المومنین ع می فرماید: او چشم راست ندارد، و چشم دیگرش در پیشانی اوست، و مانند ستاره صبح می درخشد، چیزی در چشم اوست که گویی آمیخته به خون است. وی در یک قحطی سختی می آید، و بر الاغ سفیدی سوار است...

همان ماخذ، ص965

و در صحیح مسلم در کلام رسول خدا ص دجال چنین توصیف شده است: او مردی چاق، سرخ رو، با موی سر مجعد، و اعور است، چشمش همچون دانه انگوری است که بر روی آب قرار گرفته باشد.

صحیح بخاری، ج9، باب 1094، ح1947

عقیده او: امیر المومنین می فرماید: او با صدای بلندی فریاد می زند که بین مشرق و مغرب، صدایش را جن و انس و شیاطین می شنوند (به فرض صحت روایت، ممکن است این عمل به وسیله رادیو و تلویزیون صورت بگیرد) و می گوید: ای دوستان من! به سوی من آیید. من هستم کسی که آفریده است، پس استوار ساخته و مقرر کرده و هدایت نموده است. من پروردگار برتر شما هستم.

مهدی موعود، ترجه و نگارش علی دوانی، ص 965

مکان خروج: امیر المومنین ع می فرماید: او از شهری که آ» را اصفهان می گویند و قریه ای که معروف به یهودیه است بیرون می آید.

همان ماخذ

مرگ او: رسول خدا ص می فرماید: دجا در امت من بیرون می شود در چهل روز، پس خداوند عیسی بن مریم را مامور می کند و او را طلب می کند و از بین می برد.

صحیح مسلم، با شرح نووی، ج18، ص65

و امیرالمومنین ع ضمن یک خطبه طولانی فرمود: مهدی ع با یارانش از مکه به بیت المقدس می آیند، و در آن مکان بین آن حضرت با دجال و ارتش او، جنگ واقع می شود، دجال و ارتش او مفتضحانه شکست می خورند، به طوری که از اول تا آخر آنها به هلاکت می رسند و دنیا آباد می شود و حضرت مهدی عج عدالت و قسط را در جهان به پا می دارد، و طبق روایتی آن حضرت دجال را در کناسه کوفه دار می زند.

اثبات الهدایه، شیخ حر عاملی، ج7، ص336

بعضی از علما چون شیخ صدوق رحمه الله علیه با استناد به پاره ای از روایات از جمله روایت امیر المومنین ع معتقدند که غرض و هدف الهی، بر این تعلق گرفته است که دجال زنده باشد و کسی نتواند او را بکشد تا دجال آینده باشد.

کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ص529

محدث قمی ره گوید: در روایت ابوامامه است که رسول خدا ص فرمودند: هر مومنی که دجال را ببیند آب دهان خود را بر روی او بیندازد و سوره مبارکه حمد را بخواند، تا سحر آن ملعون دفع شود و در او اثر نکند. چون او ظاهر شود، عالم را پر از فتنه و آشوب نماید، و میان او و لشگر قائم عج جنگ واقع شود، بالاخره آن ملعون به دست مبارک حضرت حجت ع یا به دست عیسی بن مریم ع کشته شود.

منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج2، ص 336

البته عقیده شیعه بر این است که امام مهدی عج است که دجال را می کشد، نه عیسی.

با توجه به خصوصیاتی که ذکر شد و در بعضی موارد با هم اختلاف دارند، بعضی معتقدند: همان گونه که از ریشه لغت دجال از یک سو و از منابع حدیث از سوی دیگر استفاده می شود، دجال منحصر به فرد معینی نیست، بلکه عنوانی است کلی برای افراد پر تزویر و حیله گر که برای کشیدن توده های مردم به دنبال خود از هر وسیله ای استفاده می کنند، چنانکه پیامبر ص فرموده است: هر پیامبری بعد از نوح قوم خود را از فتنه دجال بر حذر داشت و من نیز شما را بر حذر می دارم.

صحیح ترمذی، باب ما جاء فی الدجال، ص 42

ممکن است این نظر درست باشد، چون اگر از مفاهیم رمزی و کفایی روایات مورد بحث صرف نظر کنیم، بیشتر آنها از نظر ضوابط سندی، اخبار واحدی می باشند که چندان معتبر نیست.

¤ نویسنده:س